In dit dorpje leefden de dorpelingen tot ver in de vorige eeuw van de visserij en opbrengsten van de citroenboomgaarden. Met zijn fotogenieke straatjes en steegjes, boulevard en uitzicht op de Monte Baldo is het toerisme een belangrijke bron van inkomsten.
In de dorpswinkeltjes zijn veel producten te koop die met citroenen te maken hebben als citroenlikeur, olijfolie met citroen, citroensnoepjes , citroenzeep en zelfs citroenchocolade.
In de citroentuin La Limonaia del Castel kan men zien zien hoe citroenen, sinaasappelen en mandarijnen geteeld worden. In het Citroenmuseum wordt veel uitleg gegeven over de citroenen en de producten die ervan gemaakt worden.
Met de citroengeschiedenis denkt men snel dat de naam Limone sul Garda hiervan is afgeleid maar de naam komt van het woord ‘limes’, het Latijnse woord voor grens. Het plaatsje was tot in de tweede oorlog grens tussen Italië en Oostenrijk.
Het Latijnse woord limes is van oorsprong een landmetersterm en betekende aanvankelijk "grenspad", bijvoorbeeld tussen twee akkers of wijngaarden. Later kwam daar de betekenis van "weg" bij. De betekenis van "grensweg" (in de zin van een geplaveide weg langs forten) werd pas in de vierde eeuw gebruikt in de specifieke, militaire betekenis van grens tussen het Romeinse Rijk en de niet-onderworpen gebieden. In de negentiende eeuw werd dankzij Duitse archeologen de term limes het vaste begrip voor de versterkte grens van het Romeinse Rijk. Bron Wikipedia
